T-shirt experiment als basis voor jasje

Het is even stil geweest op dit blog. Niet dat er weinig is gemaakt, in tegendeel, maar ik heb gewoon weinig tijd gehad om er over te bloggen. Nu de rust in mijn hoofd en omgeving is teruggekeerd, is er ook weer tijd om te bloggen!

Recentelijk heb ik de patronen van StyleArc ontdekt. Ik ben erg gecharmeerd van deze Australische patronen qua uitstraling en stijl. Minder vind ik het dat ze helemaal uit Australia moeten komen en daardoor behoorlijk aan de prijs zijn. En nog maar niet over de levertijd nadenken....

Maar dat is eigenlijk helemaal geen probleem, ik kan toch patronen op maat tekenen! De Harper jas en het Lilliane vest zijn op dit moment mijn projecten maar er staat nog veel meer leuks op de website.

Harper jas

Harper jas

Voor dit patroon heb ik een basis nodig voor tricot maar zonder coupenaden. De methode die ik gebruik voor patroontekenen kent of een kimono grondvorm (vrij vormeloos maar wel zonder coupenaden) of een stretch basis met coupenaden. Niet wat ik wil dus.... Gelukkig kent mijn docent de methode van Bella Hendriks vrij goed en die bevat een opzet voor een elastisch hemd dat kan worden uitgebouwd naar een t-shirt. Dat t-shirt is dan de basis voor de Harper jas van hierboven.

Van de week dus zowel het elastisch hemd als het t-shirt gemaakt volgens de Bella Hendriks methode. Ik ben heel enthousiast over het resultaat, het t-shirt is bijzonder goed draagbaar!

T-shirt. Zeer goed gelukt!

Het basis patroon voor het t-shirt ga ik ruimer opzetten en dan ombouwen naar de Harper jas. Nu alleen nog stof uitzoeken maar dat wordt waarschijnlijk een mooie Ponte di Roma kwaliteit tricot.

Lilliane vest

Het Lilliane vest is een ander verhaal. Deze jas heeft zgn. verlegde zijnaden en dat vergt wat meer tekenwerk dan een normale opzet. Ik houd zelf niet zo van afhangende schouders dus bij mijn vest maak ik gebruik van mijn normale basispatroon met "normale" schouders. Hierdoor kan ik de coupe ook meteen in de prinsessenlijn verwerken en is dat ook meteen opgelost. De kraag is een leuke afwisseling: de aangeknipte boord met plooi. Voor vandaag staat het tekenen van het patroon op de agenda, morgen knippen en dan hopelijk voor het weekend klaar. 

Lilliane vest

Het vest gaat gemaakt worden van een mooie dikke, grijze tricot in combinatie met een antraciet grijze dunnen tricot voor het contrast.

Stof voor het Lilliane vest, gekocht bij Harrie Bosch te Eindhoven

Dus ... een productief weekje voor de boeg! En als deze projecten klaar zijn, dan snuffelen we weer verder naar andere leuke projecten!

Tot later!

Jasje voor mezelf!

Ik vond dat ik het verdiend had, een jasje voor mezelf! Na geslaagd te zijn voor het coupeuse deelexamen van Danckaerts, werd het tijd voor kleding op echte maten in plaats van op halve schaal. En wat is er leuker dan jezelf een jasje cadeau te doen?

Inspiratie had ik al want ik heb veel complimenten gehad over het rode babyrib jasje dat ik op halve schaal gemaakt heb. Dit was een werkje voor examentraining maar viel zo leuk uit dat ik het zelf wilde gaan proberen. Het jasje heeft in de schouderpas doorlopende mouwen met een mouwsplitje en een tulpkraag.

Examentraining op halve schaal

Dus zo gezegd, zo gedaan. Patroon op mijn eigen maten getekend. Stof uit mijn (iets te) grote stofvoorraad gezocht. De stof die ik leuk vond, daarvan had ik maar 1 meter ter beschikking dus het jasje wordt een combi van twee stoffen: blauwe, gemengde wolachtige stof aan de onderkant en de mouwen en kraag van zwarte ponte di roma. Gevoerd met ijsblauwe voeringstof en dit jasje sluit met een rits.

Detail gebruikte stof (Textielstad)

En na een middagje tekenen en stikken, lijkt het al heel erg op het bovenstaande jasje maar ook weer niet. Wat stofkeuze al niet kan doen voor zo'n model. Door de door mij gebruikte stoffen heeft het jasje een veel chiquere uitstraling gekregen. Maar met het gebruik van Ponte di Roma kwam ook de uitdaging van verstevigen en welke naalden/steken te gebruiken.  

De kraag, onderkant mouwen en het beleg zijn verstevigd met een speciaal soort versteviging voor gebreide stoffen. Zolang de stof niet rekt, lijkt het gewoon een normaal gebreide, opstrijkbare versteviging maar zodra je in de breedterichting trekt, worden het kleine visgraatjes. Geen idee hoe dit soort versteviging heet, maar het werkt super bij Ponte. En natuurlijk maar op 1 plek in Eindhoven te verkrijgen: Harrie Bosch modestoffen. Meteen maar 3 meter ingeslagen, komt vast nog wel van pas!

Vlieseline voor rekbare stoffen

Jas in wording: mouwen gereed. Wacht op beleg, rits en voering.

Het jasje is aan de binnenkant helemaal gevoerd met ijsblauwe voeringstof. De overloop van het beleg naar de hangende voering is op de manier gedaan die ook bij colbertjasjes wordt toegepast. En ik moet zeggen dat dat een heel mooi resultaat geeft!

Detail voering binnenkant jasje.

Daarna het hele jasje rondom doorgestikt en voilà, klaar om te dragen. Dit is echt een cadeautje voor mezelf geworden: een jasje dat ik vaak ga dragen! Door de Ponte die Roma draagt het heerlijk comfortabel en de kleuren geven genoeg mogelijkheden om te combineren met sportieve spijkerbroeken maar ook nette zwarte broeken. Een blijvertje voor mijn kledingkast!

Foto's van mezelf zijn zo niet mijn ding!

En hoe nu verder? Na een week carnavalsvakantie gaan we verder met de opleiding coupeuse damesvak. Een tweetal jasjes zijn al getekend op echte schaal maar die wil ik voordat ik in de (dure!) stof ga knippen eerst even langs mijn docente halen. Verder ligt er nog wat tekenwerk op me te wachten en wat techniekwerkjes. Enneh, komende week ben ik een hele dag naaimachineloos want dat zijn mijn Bernientjes weg voor onderhoud.

Maar tot die tijd maak ik eerst nog een t-shirt met lange mouwen voor mezelf met wat restlappen uit mijn voorraad. Ik laat me hierbij inspireren door de Craftsy cursus The Ultimate T-shirt en tot nu toe zijn de resultaten veelbelovend!

Tot later!

Geslaagd!

Sinds afgelopen vrijdag kan ik me erg goed inleven in de kandidaten van televisieprogramma's als "Door het oog van de Naald" of "The great British sewing bee". Tijdsdruk doet rare dingen met een mens, hele rare dingen..... Maar gelukkig voor mij, is het resultaat wel goed: geslaagd voor mijn deelexamen Coupeuse Dameskleding.

Na weken van leren en het maken van werkjes op halve schaal was het afgelopen vrijdag zo ver: deelexamen Coupeuse, technisch werk op halve schaal. Ik had goed geleerd (vond ik zelf) en een aantal werkjes op halve schaal gemaakt als voorbereiding.

Klaar met patroontekenen en uitknippen stof

Voorkant werkje

Ook minder eenvoudige kragen als reverkraag, sjaalkraag en zelfs de tulpkraag werden geoefend.

Jasje met brede schouderpas en tulpkraag

Dus heel vroeg de trein in op vrijdagochtend met naaimachine in een enorme trolley en al mijn naaigereedschap in een tas. Uurtje later zijn we op Utrecht CS en nog eens 15 minuten later op de examenlocatie. Wij zijn er klaar voor!

Stipt om 08.30 uur start het examen en krijg ik de opdracht te zien. Een jasje uit de Marfy met een noordkraag, tweedelige mouw, splitten in het manchet, strik mv en een bijzondere coupe voering.  Verder vind ik op mijn tafeltje een metertje stippeltjes katoen en een vel patroontekenpapier.

Dit moet hem worden! Alleen de blouse dan!

En dan ben je gedurende 6,5 uur (exclusief 1 uur lunchpauze) bezig om bovenstaand plaatje om te zetten in een werkje op halve schaal. Persoonlijk ben ik geen fan van halve schaal werkjes want ik vind het behoorlijk gepriegel, vooral het inzetten van de mouw. Maar om 16.00 uur is er een werkje gereed dat lijkt op bovenstaand plaatje echter met maar 1 mouw er in (dat mocht van de examencommissie).

En ondertussen af en toe een aanval van pure paniek (help, ik krijg de kraag niet goed in de puntjes!) en stug, heel stug doorwerken. En dat resulteerde zaterdagavond in het verlossende telefoontje dat ik geslaagd ben! Geen foto van mijn werkje, want dat mag niet. Ik mag het zelfs niet mee naar huis nemen, het wordt na beoordeling in de kliko gegooid. Best jammer eigenlijk....

En nu? Nu gaan we verder met het volgende deelexamen in juni 2015. Dan staat wederom patroontekenen op de agenda en het maken van een couture colbert (met paardenhaar/canvas als versteviging) op een pasdame. Dat wordt weer flink oefenen!

Maar eerst .... eerst ga ik genieten van het halen van dit deelexamen. En ga dadelijk een leuk jasje voor mezelf tekenen en maken. Dat heb ik wel verdiend, denk ik zo!

Tot later!

Romantische mode: Mr Darcy meets Eline Vere

Romantische zijde, adembenemende borduursels, ruches en grote crinolines. Wollen maatkleding voor dandy's en chique baljurken voor ladies.  In de tentoonstelling Romantische Mode: Mr Darcy meets Eline Vere (Gemeentemuseum Den Haag, nog te bezichtigen tot 22 maart 2015) sprankelen de kostuums uit de tijd van Jane Eyre, Eline Vere, Pride & Prejudice en Downton Abby in volle glorie. Maar hoe actueel de 19e eeuw nog steeds is, blijkt uit de hedendaagse creaties die de tentoonstelling complementeren.

Romantische mode

Ik denk bij romantische mode vaak aan kleding met veel kantjes, ruches en dergelijke maar romantische mode kan ook verwijzen naar een periode in de kostuumgeschiedenis, nl. de periode 1800 tot 1914. Een eeuw waarin modes elkaar snel opvolgden, het vrouwelijk silhouet meerdere malen veranderde (met dank aan korsetten en crinolines), mannenkleding emancipeerde en kinderkleding ook echt kinderkleding wordt.

De ingang naar de tentoonstelling mag er wezen. Je wordt meteen in de goede setting gebracht door de prachtige (bewerkte) foto's van romantische mode uit de periode en aan de rechterkant een foto van een japon van Jan Taminau, geïnspireerd op dezelfde periode.

Ingang tentoonstelling Gemeentemuseum Den Haag

Pride & Prejudice

En eenmaal binnen door deze mooie ingang, wordt je ondergedompeld in schitterende kleding. Beginnend met de jaren 1810. Een periode die je terugziet in de BBC verfilming van bijvoorbeeld Pride en Prejudice. Hoge taillelijnen  en jurken die tegenwoordig ook prima zouden kunnen maar dan wel tot bijvoorbeeld kniehoogte.

Pride & Prejudice jurken

Vervolgens komen andere periodes aan de beurt en zie je de mode veranderen. Eerst komen er slepen aan de bovenstaande jurken vast te zitten. Ik heb me uitgebreid verwonderd hoe je dat in hemelsnaam schoon zou houden in die tijd want toch wel zonde als je dure zijde door de modder en/of stof gaat. Maar daar schenen ze in die tijd wel oplossingen voor te hebben.

Sleepjurken in empire stijl

Crinolines en tournures

Opvallend is hoe het silhouet vervolgens verandert. De rokken worden voluminieuser en de tailles lager en slanker (lang leve het corset!) 

Veel volume in rokken en ruiten waren omstreeks 1850 populair

Wat moeten die jurken gewogen hebben voordat de crinoline en tournure werd uitgevonden! En natuurlijk allemaal overdadig versierd met borduurwerk, ruches en kant!

Japonnen uit ca 1870 met tournures

Belle Epoque

Daarna breekt de periode van de Belle Epoque aan. Het silhouet verander weer en de S-corset wordt geïntroduceerd. Waarom een S? Omdat je lijf die vorm aannam als je zo'n corset droeg....

Een Belle Epoque feestje....

Downton Abby

Maatschappelijk veranderde er nogal wat in die periode (denk aan introductie auto etc) en dat zie je ook terug in de mode die richting 1910 toch sluiker wordt met (wederom) een empire lijn. De eerste serie van Downton Abby geeft een goed beeld van deze periode en er zijn zelfs een aantal jurken uit deze serie tentoon gesteld.

Jurken uit het eerste seizoen Downton Abby

Jurken uit het eerste seizoen Downton Abby

Met het uitbreken van de eerste wereldoorlog eindigde de Romantische periode in de Mode.

Mijn indrukken

Ik moet eerlijk zeggen ik ben enorm onder de indruk van de vakbekwaamheid van de naaisters uit die tijd. Er bestonden nog geen naaimachines maar de jurken (maar ook de herenkleding) is allemaal met de hand in elkaar gezet, geborduurd en versierd. Wat een vakwerk! En ik denk niet dat naaister zijn in de periode een makkelijk beroep was!

Het leuke is ook als je zelf een modevakopleiding volgt, je anders gaat kijken naar een dergelijke tentoonstelling. Heerlijk waren de discussies met mijn vriendin over laaghangende schouders, lamsbout mouwen, taillelijnen, derde bovenwijdtes en kapmouwen. Je herkent de (luxe) stoffen en vergaapt je aan borduurwerk.  Soms is het ronduit jammer dat je niet aan de binnenkant van dergelijke jurken mag kijken want die is waarschijnlijk nog interessanter dan de buitenkant.... De details op kleding uit deze periode is gewoon oogstrelend!

Handgemaakt lusjes op een japon om de mouw te kunnen sluiten.

Als je van kostuumdrama's houdt, dan zou ik zeker proberen deze tentoonstelling te gaan bekijken. je kunt tot en met 22 maart in het Gemeentemuseum in Den Haag terecht.

In het najaar 2015 komt er weer een nieuwe modetentoonstelling in het Gemeentemuseum in Den Haag. Deze keer over Hollandse Mode. Ik heb er nu al zin in!

Tot later!